به گزارش میهن نوین به نقل از مدیکال دیالوگ، کافئین، محرکی معروف که در قهوه، چای و نوشیدنی‌های انرژی‌زای مختلف یافت می‌شود، موضوع تحقیقات مداوم برای اثرات بالقوه آن بر سلامتی بوده است.
تحقیق اخیر که توسط جیاپینگ ژنگ و همکارانش انجام شد، به رابطه پیچیده بین مصرف کافئین، عملکرد تیروئید و سلامت متابولیک می‌پردازد و تأثیر آن را بر افراد مبتلا به اختلالات متابولیک مختلف روشن می‌کند.
هورمون‌های تیروئید نقش مهمی در حفظ تعادل متابولیک در بدن دارند با این حال، ارتباط آنها با مصرف کافئین تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. این تحقیق، بر اساس داده‌های نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲، با هدف کشف ارتباط بالقوه بین مصرف کافئین و عملکرد تیروئید انجام شد.
این تحقیق که روی ۲۵۸۲ شرکت‌کننده انجام شد، از یک تجزیه و تحلیل خوشه‌ای دو مرحله‌ای برای دسته‌بندی افراد بر اساس عواملی مانند جنس، سن، شاخص توده بدنی، هیپرگلیسمی، پر فشار خونی و بیماری‌های قلبی عروقی مغزی استفاده کرد. این طبقه‌بندی منجر به شناسایی سه زیر گروه مجزا شد که هر کدام ویژگی‌های متابولیکی متفاوتی را نشان می‌دهند.
در زیرگروهی که با شیوع بالاتر مسائل متابولیک، از جمله سن بالا، شاخص توده بدنی بالا و نرخ بالای پر فشار خونی، قند خون بالا، و بیماری‌های قلبی عروقی مشخص می‌شود، محققان یک رابطه غیرخطی بین مصرف کافئین و سطوح سرمی هورمون محرک تیروئید مشاهده کردند.
پس از تجزیه و تحلیل دقیق و محاسبه عوامل مخدوش‌کننده مختلف، این تحقیق یافته‌های جالبی را نشان داد.
مصرف کافئین کمتر از ۹.۹۷ میلی‌گرم در روز با سطح سرمی هورمون محرک تیروئید ارتباط مثبت داشت.
با این حال، مصرف‌کنندگان کافئین به‌طور متوسط، کسانی که بین ۹.۹۷ و ۲۶۴.۹۷ میلی‌گرم در روز مصرف می‌کردند، ارتباط منفی بین مصرف کافئین و سطوح سرمی هورمون محرک تیروئید نشان دادند.
این نتایج دیدگاه جدیدی را در مورد تاثیر کافئین بر عملکرد تیروئید و سلامت متابولیک، به‌ویژه در افرادی که با اختلالات متابولیک مختلف سر و کار دارند، معرفی می‌کند. در حالی که مکانیسم‌های دقیق پشت این ارتباط مستلزم بررسی بیشتر است، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مصرف متوسط کافئین می‌تواند به‌طور بالقوه به حفظ عملکرد بهینه تیروئید در این افراد کمک کند.
توجه به این نکته مهم است که این تحقیق به تحقیقات رو به رشدی کمک می‌کند که اثرات چندوجهی کافئین بر سلامت را بررسی می‌کند و مانند هر تحقیق علمی، این یافته‌ها به‌عنوان نقطه شروعی برای تحقیقات بیشتر جهت کاوش عمیق‌تر در مکانیسم‌های موجود و اعتبار بخشیدن به ارتباط‌های مشاهده شده عمل می‌کنند.
یافته‌های این تحقیق در مجله BMC Nutrition منتشر شده است.