ورود جدی به دنیای موسیقی با گیتار
کوروش شاه بهرامی فعالیت موسیقی خود را از سال ۱۳۸۲ آغاز کرد؛ سالی که تصمیم گرفت نواختن گیتار را زیر نظر یک معلم موسیقی بهطور رسمی شروع کند. انتخاب گیتار بهعنوان ساز اول او، تنها یک علاقه ساده نبود، بلکه بستری بود برای شناخت عمیقتر دنیای صدا، هارمونی و احساس. او در سبکهای کلاسیک و پاپ آموزش دید و بهمدت چهار سال با تمرکز کامل، زیر نظر اساتیدی همچون علیرضا جنانی و بهرام جباریزاده نوازندگی را بهصورت حرفهای دنبال کرد. این دوره، نقطهعطفی در پایهریزی شخصیت هنریاش بود؛ شخصیتی که ترکیبی از دقت، احساس و پافشاری بر یادگیری را در خود پرورش داد.
تجربه آکادمیک موسیقی جز در کنار نامی معتبر
در ادامه مسیر، کوروش با هدف آشنایی بیشتر با تنوع سبکهای موسیقایی، برای مدت کوتاهی در کلاسهای ابوالحسن میرولی شرکت کرد؛ نوازندهای برجسته که نوه دختری استاد ابوالحسن صبا و فارغالتحصیل کالج معتبر موسیقی برکلی بود. اگرچه این دوره تنها ۱۰ جلسه به طول انجامید، اما اهمیت آن در گشودن دریچهای تازه به دنیای موسیقی جز و آشنایی با ریتمها و ملودیهای پیچیده، انکارناپذیر است. کوروش با این تجربه توانست از مرزهای موسیقی پاپ فراتر برود و درک وسیعتری نسبت به عناصر ساختاری موسیقی پیدا کند.
درک علمی موسیقی از طریق آموزش تئوری و سلفژ
سال ۱۳۸۵ برای کوروش سالی پربار از نظر آموزشی بود. او در کلاسهای نیمهگروهی استاد وارطان ساهاکیان، یکی از برجستهترین مدرسان موسیقی، شرکت کرد و مباحث تئوری موسیقی، هارمونی و سلفژ را فرا گرفت. شناخت علمی موسیقی به کوروش این امکان را داد که آموختههای تجربی خود را با چارچوبهای علمی گره بزند و نگاه تحلیلیتری نسبت به ملودی، ریتم و ترکیب صوتی پیدا کند. این مهارتها، بعدها در آهنگسازیها و اجراهایش بهوضوح قابل مشاهده بودند.
آغاز تولید آثار شخصی؛ از تجربه استودیو تا پخش عمومی
در خرداد ۱۳۸۵، کوروش نخستین اثر خود را بهصورت تجربی در استودیو ضبط کرد. این تجربه، نقطه شروعی بود برای ورود او به فضای حرفهای تولید موسیقی. چند سال بعد، در دهم تیرماه سال ۱۳۹۲، اولین قطعه رسمی او با عنوان «روزهای رفته» منتشر شد. این قطعه نهتنها اولین حضور عمومی کوروش در فضای موسیقی بود، بلکه نشانهای از جسارت و اعتمادبهنفس هنرمندی بود که سالها برای رسیدن به این نقطه تلاش کرده بود. این شروع جدی، مسیر انتشار آثار بعدیاش را هموار کرد و صدای او را به گوش مخاطبان علاقهمند رساند.
آموزش گیتار؛ پیوند تجربه با آموزش
در کنار فعالیتهای هنریاش، کوروش شاه بهرامی به تدریس خصوصی و آنلاین گیتار پاپ نیز مشغول است. تدریس برای او تنها یک شغل نیست، بلکه فرصتی است برای انتقال سالها تجربه، آزمون و خطا و دانش اندوختهشده. شاگردانش نهتنها تکنیکهای نوازندگی را فرا میگیرند، بلکه با شیوهی تفکر موسیقایی خاص او آشنا میشوند؛ سبکی که تلفیقی از دقت کلاسیک، احساس پاپ و انعطافپذیری سبکهای مدرن است.
آغاز ملودیسازی و امضای شخصی در آثار
ملودیسازی یکی از مهارتهاییست که کوروش از همان سالهای ابتدایی نواختن گیتار، بهطور ذاتی به آن گرایش داشت. با گذشت زمان و کسب تجربه، این علاقه به یک مسیر حرفهای تبدیل شد. از تابستان ۱۳۸۹، او بهصورت جدی و منظم به ساخت ملودی برای آثارش پرداخت. ویژگی مهم ملودیهای کوروش، بیان احساسات ناب در قالب نتها و جملهبندیهای ساده ولی تأثیرگذار است. همین نگاه شخصی و احساسی، امضای خاصی به آثار او بخشیده و شنوندگانش را با فضای درونی و ذهنیاش پیوند داده است.
تجربهای بینالمللی با انریکه ایگلسیاس
از لحظات خاص در مسیر هنری کوروش شاه بهرامی، تمرینها و اجراهایی بود که با گیتار روی قطعات اصلی خواننده جهانی، انریکه ایگلسیاس (Enrique Iglesias) انجام داد. او با انتشار این اجراها در اینستاگرام، موفق شد توجه جهانیان را نیز به خود جلب کند. نکتهای که برای هر هنرمندی افتخاری بزرگ است، زمانی رقم خورد که انریکه ایگلسیاس شخصاً دو بار پستهای کوروش که مربوط به آهنگهای خودش بودند را در اینستاگرام لایک کرد. این تعامل معنادار، نشان از کیفیت اجراها و تأثیرگذاری هنری کوروش حتی در سطح بینالمللی دارد؛ و بیتردید انگیزهای مضاعف برای ادامه مسیر خلاقانه او بود.
اطلاعات بیشتر درباره هنرمندان: https://ireetm.com/artists/
از موسیقی به علوم اجتماعی؛ هنرمندی با چند وجه
اگرچه کوروش مدتی در دانشکده موسیقی مشغول به تحصیل بود، اما با انتخابی آگاهانه، رشته خود را به علوم اجتماعی تغییر داد. این تصمیم، نگاه اجتماعی و انسانیتری به موسیقی او بخشید و باعث شد درک عمیقتری نسبت به ارتباط هنر و جامعه پیدا کند. تحصیل در این رشته به او بینشی متفاوت داد که در ترانهها و رویکردهای هنریاش قابل مشاهده است؛ گویی هر قطعه موسیقی او، تکهای از تجربه زیستهایست که در متن جامعه شکل گرفته است.
سخن پایانی؛ هنرمندی ریشهدار در اصالت و احساس
کوروش شاه بهرامی را میتوان هنرمندی دانست که با وجود سالها تجربه، همچنان در حال شکوفایی است. او ترکیبی نادر از دانش آکادمیک، تجربه عملی، پشتکار مداوم و نگاهی انسانی به هنر دارد. مسیر او نه از مسیرهای پر زرقوبرق یا میانبرهای بازاری، بلکه از دل تلاشهای صادقانه و عشق بیپایان به موسیقی عبور کرده است. با ادامه این روند، آیندهی او در موسیقی پاپ ایران، روشنتر از همیشه به نظر میرسد.