به گزارش میهن نوین هر شب هر فرد روی کره زمین، هنگام خواب وارد یک وضعیت بیهوشی و اغما و بی‌حرکتی خاصی می‌شود. در حالی که تصور بر این است که اندام بدن هم مانند ما به خواب می‌روند و استراحت می‌کنند، اما اینگونه نیست و اندام ما همچنان در طول شب در حال کار برای بازیابی و تقویت ایمنی خود برای آغاز فعالیت در یک روز جدید هستند. اما واقعا زمانی که ما به خواب می‌رویم چه اتفاقی می‌افتد؟
به گزارش اکونومیست، خواب توسط ساعت بیولوژیکی بدن (به بیان ساده‌تر «ساعت بدن») که در مغز قرار دارد، تنظیم می‌شود. در حالی که نقش بیولوژیکی خواب هنوز به طور کامل شناخته نشده است، تحقیقات نشان می‌دهد که خواب سیستم قلبی- عروقی و ایمنی را تقویت کرده و به تنظیم متابولیسم کمک می‌کند. آنچه را در طول خواب اتفاق می‌افتد می‌توان در تغییرات قابل توجه در فرآیند‌های اصلی بدن مشاهده کرد.
چهار مرحله از خواب وجود دارد که بدن آن را در چندین سیکل در طول شب تجربه می‌کند. در شبی که به طور طبیعی به خواب رفته‌ایم و به اصطلاح خواب آرامی را تجربه می‌کنیم؛ ۴ یا ۵ بار از این مراحل گذر می‌کنیم. مراحل اول و دوم مختص خواب سبک هستند. این یک مرحله گذر از بیداری تا به خواب رفتن است.
در این مرحله میزان ضربان قلب و تعداد دفعات دم بازدم کاهش می‌یابد. تنفس در مرحله سوم خواب عمیق به کمترین میزان خود می‌رسد. ضربان قلب نیز که در مرحله اول شروع به کند شدن کرده در مرحله سوم به کندترین سرعت خود می‌رسد. در این وضعیت گرمای بدن هم کاهش می‌یابد.
مرحله سوم که در برخی مواقع از آن به عنوان «خواب دلتا» یاد می‌شود. این نامگذاری به خاطر انتشار موج‌های مثلثی شکل در مغز انجام گرفته است. این امواج مثلثی در همین مرحله سوم خواب در مغز انتشار می‌یابند. در واقع این مرحله اول خواب عمیق است. در این مرحله سلول‌های ما پیشرفته‌ترین هورمون رشد را برای رشد استخوان‌ها و عضلات تولید می‌کنند و زمینه را برای ترمیم بدن فراهم می‌کنند و همچنین از متابولیسم حمایت می‌کند.
مرحله چهارم مرحله‌ای است که ما شروع به خواب دیدن (رویا دیدن) می‌کنیم. بدن مواد شیمیایی تولید می‌کند که باعث بی‌حرکتی یا فلج موقت اندام ما می‌شود. در این وضعیت اکثر عضلات در شرایطی که در اصطلاح به آن «آتونیا» می‌گویند فلج می‌شوند (به طور معمول هنگامی که به خواب می‌روید، مغزتان فرمان می‌دهد که عضلات شل و ریلکس شوند. به این پدیده «آتونیا» گفته می‌شود). این کار باعث می‌شود پا‌ها و دست‌ها در پاسخ به محتوای رویا حرکتی انجام ندهند؛ بنابراین ما هیچگونه حرکت و رفتاری بیرون از رویاهایمان نخواهیم داشت. در این مرحله مغز به‌شدت فعال است. در این وضعیت اگرچه چشمان ما بسته‌اند، اما تیر زدن چشم‌ها در پشت پلک‌های بسته نشان از نوع خوابی که می‌بینید دارد.
انسان‌ها تقریبا به طور میانگین یک سوم از عمر خود را در خواب سپری می‌کنند. سبک زندگی مدرن، استرس و توسعه فناوری به معنای آن است که مردم امروز نسبت به یک قرن گذشته کمتر می‌خوابند. کمتر از ۷ ساعت خواب در شبانه‌روز با افزایش خطر بیماری‌های مزمن که می‌تواند امید به زندگی را کاهش دهد، مرتبط است؛ بنابراین برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر چشمان خود را ببندید و قدری استراحت کنید.
منبع: همشهری آنلاین